نفس میگیرم از شعرت از این آهنگ غمگینت

از این احساس بی مانند از این بغضای سنگینت

با این حس غم انگیزت تو دنیاموعوض کردی

شدم شاعر به عشق تو آره تو واقعا مردی

با این حس غم انگیزت میشم تنهاترین تنها

تو دریایی و اما من فقط یه قطره از دریا

تو سلطان غم و دردی داری با عشق می جنگی

تو صاف و صادق و ساده تو از هر رنگ بی رنگی

تو با شعرای بی تکرار همه دستارو می بندی

تو یک مرهم واسه دلها داری با گریه می خندی

تو هم عاشق شدی آره این از شعرات معلومه

همین سوز صدای تو چقدر غمگین چه مظلومه

تو راز عشقو میفهمی تو اوج شاعری هستی

به هرچی عشق ناپاکِ دو چشماتو به روش بستی

از این تنهاترین آلبوم یه دنیا خاطره دارم

تشکر میکنم از تو به تو خیلی

بدهکارم